مشخصات موتور خانه

موتور خانه ساختمان ها چه مشخصاتی باید داشته باشند؟ دیدگاه بگذارید

محل موتور خانه باید به گونه ای انتخاب شود که حتی الامکان به پر مصرف‎ترین قسمت ساختمان نزدیک باشد. همچنین محل قرار گیری موتور خانه باید به گونه‎ای انتخاب شود که با کمترین دقت و هزینه، بهره برداری از آن ممکن باشد. به عبارت دیگر باید مکان موتور خانه، کوتاهترین فاصله را با ساختمان مصرف کننده داشته و دسترسی به تجهیزات آن ساده باشد. برای محقق شدن موارد فوق باید معیارهای زیر در طراحی ساختمان موتور خانه مورد توجه قرار گیرد.

ارتفاع موتورخانه

ارتفاع موتورخانه باید به اندازه‎ای باشد که مرتفع ترین تجهیزات به راحتی در آن قرار گیرد و در عین حال فضای کافی بالای آن وجود داشته باشد. برخی از استانداردها، حداقل فضای بین مرتفع ترین دستگاه در موتور خانه، تا سقف آن را دو متر پیشنهاد می‎کنند. این ارتفاع اضافی از آن جهت است که امکان حرکت جرثقیل برای نصب دستگاه‎هایی که ممکن است در آینده نصب شوند وجود داشته باشد و در ضمن هوای کافی به راحتی در موتورخانه گردش نماید. به تجربه ثابت شده است که، معمولا ارتفاع چهار تا شش متر برای موتورخانه مناسب است.

درب‎های موتور خانه

 اندازه درب موتورخانه باید به اندازه کافی بزرگ باشد، تا عبور تجهیزات از آن به راحتی ممکن باشد. اگر قرار است درب موتورخانه در قسمت استقرار بویلرها باشد، باید در محلی که جلو بویلر ها، نصب شود. همچنین بهتر است درب موتور خانه کشویی در نظر گرفته شود.

پنجره‎های موتورخانه

 در موتورخانه‎ها، برای گردش طبیعی هوا و خروج هوای گرم و کثیف که معمولا در بالای موتورخانه و زیر سقف آن جمع می‎شوند، باید در صورت امکان در دیوارهای طولی موتورخانه پنجره نصب نمود.بهترین نوع پنجره، پنجره‎ای است که در زیر سقف و ارتفاع حداکثر یک متر و به طور نواری در طرفین موتور خانه نصب می‎شود و باید تعدادی از آنها باز شو باشند.

برای حالتی که موتور خانه در طبقات پایین تر از همکف قرار داشته و امکان نصب پنجره به هوای خارج وجود ندارد، از طریق اگزوز فن، هوای موتورخانه به بیرون هدایت می‎شود. همچنین اگر امکان استفاده از اگزوز فن وجود نداشته باشد، در پایین درب موتورخانه یک دریچه جهت گردش هوا تعبيه می‎شود.

کف و دیوارموتور خانه

 معمولا كف موتور خانه از بتون غیر مسلح ساخته می‎شود و بهتر است در محل نصب دیگ‎ها یک شبکه آرماتور نصب گردد. مشخصات و ابعاد شبکه آرماتور، با توجه به وزن دیگ‎ها وقتی که پر از آب هستند، تعیین می‎شود. دیوارهای موتور خانه‎ معمولا آجری یا پلاستر سیمان و یا کاشی هستند.

محل استقرار بویلرها در موتور خانه

قبل از تعیین محل استقرار بویلرها باید تعداد و ابعاد آنها را مشخص کرد. همچنین ابعاد مخزن سوخت روزانه و دستگاه‎های تصفیه آب نظیر سختی گیرها، باید مشخص شوند. سپس بویلرها با رعایت فاصله بین خودشان و با دیوارهای اطرافشان به گونه‎ای قرار گیرند، که جلوی آنها در یک امداد قرار گیرد به طوری که اگر طول دیگ‎ها متفاوت باشد، نایکنواختی باید پشت دیوار قرار گیرد.

موتور خانه

هر چه عرض ساختمان کمتر باشد از نظر اقتصادی بهتر است، لذا دیگ‎ها را در طول ساختمان در کنار یکدیگر قرار می‎دهند. ولی در هر صورت، پشت دیگ‎ها باید در مجاورت دیوار خارجی باشد، تا دودکش‎ها را به راحتی بتوان عبور داد. ضمنا اگر مخزن سوخت روزانه وجود داشته باشد، باید در عرض ساختمان و نزدیک به مخازن اصلی سوخت قرار گیرد. به عنوان یک اصل کلی، حتی المقدر باید از نصب تجهیزات در جلو و پشت دیگ‎ها اجتناب کرد.

فضای لازم برای موتور خانه

آرایش یک موتورخانه، با رعایت مسایل ایمنی، فنی، و در نظر گرفتن فاصله لازم برای تعمیرات و نگهداری، بنا به نظر طراح مشخص می‎شود. به طور کلی در یک موتور خانه، اجزایی از قبیل بویلرها، چیلرها، منبع ذخیره آبگرم، منبع سوخت رورانه، سختی گیر، منابع انبساط بسته (در صورت وجود) و تعدادی پمپ قرار می‎گیرد. اگر در موتور خانه‎ای بیش از یک بویلر نصب شود، باید فاصله بین آنها حداقل یک متر باشد.

لوله های تخلیه باید درون کانال کف موتورخانه بوده و هرگز نباید در زمین دفن شوند. زیرا دستیابی به آنها در هنگام پوسیدگی یا گرفتگی مشکل خواهد شد. منبع ذخیره سوخت نیز در عرض و مجاورت یکی از دیوارهای موتورخانه نصب می‎شود. در هر صورت این منابع نباید در جلو یا پشت دیگ‎ها نصب شوند. برای این منظور، ارتفاع بین کف مخزن ذخیره سوخت تا کف موتورخانه معمولا ۱٫۵ متر در نظر گرفته می شود.

دودکش دیگر را نیز می‎توان بطور مستقیم بالا برد و با عبور از سقف به فضای خارج راه داد. ولی به علت انبساط و انقباض فلز دودکش در این روش، آب بندی سقف (به مرور زمان به علت وجود دود) مشکل بوده و سقف نیز به علت نشستن دوده کثیف می‎شود. برای هر دیگ باید دودکش مستقل و مجزا در نظر گرفته شود، تا خروج دود از بویلرها دچار مشکل نشود.

پس از تهیه آرایش مقدماتی موتور خانه، می‎توان ابعاد آن را بدست آورده، سپس لوله کشی بین تجهیزات را ترسیم نمود. در نقشه لوله کشی موتورخانه یا نقشه‎ای جداگانه، علاوه بر لوله کشی بین کلیه تجهیزات، لوله کشی اختصاصی مربوط به هر یک از تجهیزات را باید به صورت مستقل نشان داد.

هوای لازم برای موتور خانه

 مقدار هوای لازم جهت احتراق سوخت‎ها، به ظرفیت حرارتی دیگ بستگی دارد. معمولا مقدار این هوا  ظرفیت حرارتی دیگ، 0.5 لیتر در ثانیه در نظر گرفته می‎شود؛ که باید به صورت طبیعی و از طریق شبکه‎های تعبیه شده بر روی درب یا پنجره موتورخانه، و با استفاده از دریچه ورود هوا تامین شود.

سرعت ورود این مقدار هوا به موتور خانه نیز باید بین یک تا ۲ متر بر ثانیه باشد. که می‎توان به طور تجربی، به ازای هر مگاوات ظرفیت حرارتی دیگ، 0.6 متر مربع سطح مفید برای دریچه هوای ورودی در نظر گرفت. هوای مورد نیاز جهت تهویه موتورخانه و جلوگیری از گرم شدن بیش از حد آن، برابر با مقدار هوای لازم جهت احتراق سوخت است.

سطح لازم برای دریچه‎های ورودی نیز برابر سطح دریچه‎های هوای ورودی جهت احتراق است. بنابراین سطح مفید دریچه ورود هوا به موتور خانه، برابر ۱٫۲ یا 2/1 متر مربع، به ازای هر مگاوات ظرفیت حرارتی دیگ‎های موجود در موتور خانه است. دریچه‎های ورودی هوا به موتورخانه، باید در سطح پایین و نزدیک کف کار شده و دریچه های لازم جهت خروج هوای تهویه و اگزوز آنها، باید در نزدیکی سقف موتورخانه نصب شوند.

 نکات اجرایی تاسیسات مکانیکی

  • موتورخانه باید دارای آب سرد و برق با امپر کافی باشد.
  • کلیه شير آلات داخل موتور خانه‎ باید نام گذاری و مشخص شوند.
  • برای جلوگیری از نفوذ هوا به سیستم، باید منبع انبساط به خط مکش پمپ متصل شود.
  • موتورخانه باید دارای روشنایی دائمی بوده و کلید چراغ آن باید به درب ورودی نزدیک باشد.
  •  موتورخانه‎‎ها باید دارای کپسول آتش نشانی مناسب باشند که در کنار درب ورودی نصب می شود.
  • در صورت امکان، بهتر است موتور خانه دارای چاه مجزا بوده و در هر شرایطی باید کف شور داشته باشد.
  •  اگر محل نصب منبع سوخت دورتر از موتور خانه باشد، باید از منبع سوخت روزانه مناسب موتورخانه استفاده شود.
  •  چنانچه از دو یا چند منبع آبگرم در موتورخانه استفاده ‎شود، می‎توان آنها را به صورت سری یا موازی بهم متصل نمود.
  • حتی الامکان باید موتور خانه را در پایین ترین نقطه ساختمان قرار داد تا بتوان لوله ها را با شیب استاندارد روی کلکتور مونتاژ نمود.
  • کلیه منابع آب گرم و انبساط، توسط عایق پشم شیشه با روکش متقال و ماستیک پوشانده شده و سپس روی آنها رنگ روغن زده می‎‎‎‎شود.
  • جهت عایق کاری لوله‎های رو کار با قطر زیاد نظير لوله‎های دودکش، از روکش‎های گچی با پوشش ورق فولادی یا آلومنیومی استفاده می‎شود.
  • محل نصب منبع انبساط باز باید حداقل یک متر بالاتر از بالاترین مبدل حرارتی باشد. در صورتیکه که منبع انبساط بسته را در هر نقطه می‎توان نصب نمود.
  • موتورخانه باید از تهویه مناسبی برخوردار بوده و به فضای آزاد راه داشته باشد. همچنین می‎توان از اگزوز فن با ظرفیت مناسب، برای تهویه هوای موتور خانه استفاده نمود.
  • عایق کاری لوله‎ها در موتورخانه‎های رایزرها و مسیرهای افقی، با توجه به قطر لوله‎ها، دمای محیط و دمای سیال داخل لوله، باید به گونه‎ای باشد که تلفات حرارتی به حداقل برسد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *